AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA JAKO WARUNEK PRAWIDŁOWEJ POSTAWY CIAŁA MŁODZIEŻY

Wstęp: Celem badań była analiza wpływu zwiększonej aktywności fizycznej na postawę ciała i ruchomość kręgosłupa u młodzieży. Postawiona teza świadczyła, że młodzież w wieku 14-16 lat ze zwiększoną aktywnością fizyczną charakteryzuje się poprawniejszą postawą ciała i większym zakresem ruchomości kręgosłupa, niż młodzież z przeciętną aktywnością fizyczną w tym samym wieku. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 73 osoby w przedziale wiekowym 14-16 lat, w tym 30 osób to młodzież uprawiająca zwiększoną aktywnością fizyczną, a 43 osoby to młodzież o przeciętnej aktywności fizycznej. Badania zostały przeprowadzone przy użyciu nowoczesnego komputerowego systemu do analizy postawy ciała Zebris APGMS Pointer. Analizie poddane zostały parametry statycznej postawy ciała w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej oraz zakresy ruchomości kręgosłupa: zgięcie-wyprost oraz zgięć bocznych. Wyniki: Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, że zwiększona aktywność fizyczna wpływa pozytywnie na wybrane parametry postawy ciała w statyce i dynamice. Młodzież ze zwiększoną aktywnością ruchową posiada bardziej prawidłowe wartości lordozy lędźwiowej, kąta krzyżowego, różnicy w odległości łopatek od kręgosłupa oraz większe zakresy ruchomości kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej, niż ich rówieśnicy o przeciętnej aktywności fizycznej. Wnioski: Znaczna większość wskaźników statycznej postawy ciała i wszystkie wskaźniki postawy dynamicznej są lepsze u młodzieży ze zwiększoną aktywnością fizyczną, niż u młodzieży z przeciętną aktywnością fizyczną w wieku 14-16 lat.