Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Orestes bojownikiem ruchu oporu, czyli mit Atrydów w filmie "Podróż komediantów" Theo Angelopoulosa

Tytuł:
Orestes bojownikiem ruchu oporu, czyli mit Atrydów w filmie "Podróż komediantów" Theo Angelopoulosa
Autorzy:
Łomanowska, Iga
Tematy:
myth
Orestes
Theo Angelopoulos
Greece
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Język:
polski
Prawa:
CC BY: Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 PL
Źródło:
Adeptus; 2016, 8
2300-0783
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Orestes as a resistance fighter, or the myth of the Atreides in Theo Angelopoulos’s film The travelling playersThe paper examines the use of the Atreides myth in Theo Angelopoulos’s film The travelling players (1975) in the context of the director’s interpretation of the phenomenon of myth. Angelopoulos treated myth as a set of archetypical situations and patterns of conduct constantly reproduced in the history of the world. He intertwined elements of classical stories with the history of Greece and the Byzantine tradition, thus showing their universal character. In The travelling players, Angelopoulos used the story of betrayed and murdered Agamemnon, who is avenged by his children: Orestes and Electra, but he moved it into modern times, setting the film in Greece of the 1940s and 1950s. The myth is reproduced with modulations: the most important events take place as a result of interventions of History, not fate or decisions of the gods. Moreover, the characters’ conflicts are enriched with a political dimension, as Angelopolous portrays the discord between their ideological stances. But the members of the acting company are as helpless in the face of events as the family of the king of Argos. Orestes bojownikiem ruchu oporu, czyli mit Atrydów w filmie Podróż komediantów Theo AngelopoulosaArtykuł jest analizą sposobu wykorzystania przez Theo Angelopoulosa mitu Atrydów w filmie Podróż komediantów (1975) w kontekście dokonanej przez niego interpretacji zjawiska mitu. Grecki reżyser traktował mit jako zbiór archetypicznych sytuacji i wzorów postępowania odtwarzanych nieustannie w dziejach świata. Elementy antycznych opowieści splatał w filmach z historią Grecji i tradycją bizantyjską, ujawniając ich uniwersalny charakter. W Podróży komediantów wykorzystał historię zdradzonego i zamordowanego Agamemnona, który zostaje pomszczony przez swoje dzieci: Orestesa i Elektrę, ale przeniósł ją w czasy współczesne, portretując Grecję lat 40. i 50. XX wieku. Mit zostaje zreprodukowany z modulacjami: kluczowe wydarzenia następują w wyniku interwencji historii, nie fatum czy decyzji bogów. Ponadto konflikty między postaciami zostają wzbogacone o wymiar polityczny, ponieważ Angelopoulos ukazuje rozdźwięk między ich postawami ideologicznymi. Jednak członkowie trupy aktorskiej pozostają wobec wydarzeń tak samo bezradni jak rodzina władcy Argolidy.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies

Prześlij opinię

Twoje opinie są dla nas bardzo ważne i mogą być niezwykle pomocne w pokazaniu nam, gdzie możemy dokonać ulepszeń. Bylibyśmy bardzo wdzięczni za poświęcenie kilku chwil na wypełnienie krótkiego formularza.

Formularz