Taras Bulba - tęsknota za eposem (z zagadnień recepcji „kostiumowego filmu historycznego”)

TARAS BULBA: LONGING FOR EPOS (ON THE PROBLEM OF THE RECEPTION OF “PERIOD HISTORICAL MOVIE”) Summary In 1923 “the future of the period historical movie”, according to Victor Shklovsky, was doubt-ful. However, 87 years have passed and the “wealth of costumes and modes” appeared to be inexhaustible. “Historical movie” keeps living and rising customary interest of audience. The point is: what is it an unprofessional cinemagoer wants to see in historical movies and are his expectations satisfied by every new historical block-buster? Having analyzed the reviews on Vladimir Bortko’s film Taras Bulba placed on several internet-forums I have concluded the following: unprofessional audience needs exactly that sort of films, as they provide it with such version of historical events that is complimentary to a certain archetypical notion of epos, epical narration. I dare to presume that it is longing for epos that makes people see “historical movie”. The history of the world literature proves that this longing is indicative of the periods when a nation seeks for unity and a new national idea. Daria Newska TARAS BULBA - TĘSKNOTA ZA EPOSEM (Z ZAGADNIEŃ RECEPCJI „KOSTIUMOWEGO FILMU HISTORYCZNEGO”) Streszczenie W roku 1923 Wiktor Szkłowski wyraził wątpliwość „co do przyszłości kostiumowego filmu historycznego”. Po 87 latach okazało się, że „bogactwo kostiumów i sposobów życia” jest niewyczerpane. Obraz historyczny istnieje nadal i wywołuje niesłabnące zainteresowanie. Pytanie tylko, co konkretnie chce dostrzec nieprofesjonalny widz w kinie historycznym i czy jego oczekiwania są zaspokojone za każdym razem, ilekroć na ekranach kin pojawia się ko-lejny blockbuster. Przeanalizowawszy reakcje widzów na film Władimira Bojko Taras Bulba, autorka dochodzi do wniosku, że nieprofesjonalny widz oczekuje takiego kina, w którym wyobrażenie o przekazywanych wydarzeniach odpowiada archetypicznym wyobrażeniom o eposie i epickości. Tego rodzaju „tęsknota do eposu” pojawia się w okresach scalania się poczucia narodowego i kształtowania się nowej idei narodowej.