Independent Film for Solidarity of Traumas in the Cinema of Turkey

Michael Rothberg introduced the concept of multidirectional memory in Multidirectional Memory: Remembering the Holocaust in the Age of Decolonization (2009). Later, many other scholars used his idea to analyze works of art, including films. Although multidirectional memory generally focuses on the possibility of establishing solidarity between memories/traumas that are geographically or culturally distant from each other, in this article it will be argued that this concept is also crucial within coexisting multicultural and multitraumatic societies. The concept of multidirectional memory, and subsequently concepts such as travelling memory and postmemory, will be examined through the analysis of an independent production from Turkey, Özcan Alper’s film Future Lasts Forever (Gelecek Uzun Sürer, 2011). With the help of critical film analysis, the multidirectional memory of Turkey’s traumatic past will be discussed as an opportunity to practice solidarity.

Pojęcie pamięci wielokierunkowej zostało wprowadzone przez Michaela Rothberga w 2009 r. w pracy Pamięć wielokierunkowa. Pamiętanie Zagłady w epoce dekolonizacji. Później zaś wielu innych badaczy wykorzystywało tę koncepcję do analizy dzieł sztuki, w tym także filmów. Choć dotyczy ona przede wszystkim kwestii możliwości ustanowienia solidarności między pamięcią czy traumą wspólnot odległych od siebie geograficznie i kulturowo, w tekście autorka zaznacza, jak kluczową rolę odgrywa to pojęcie w przypadku społeczności wielokulturowych oraz dotkniętych różnorodnymi traumami. Kategoria pamięci wielokulturowej, a w ślad za nią także koncepcja pamięci wędrującej czy postpamięci, są analizowane w kontekście niezależnego tureckiego filmu Future Lasts Forever (Gelecek Uzun Sürer, 2011) w reżyserii Özcana Alpera. Krytyczna refleksja na temat filmu pozwala ukazać wielokierunkową pamięć traumatycznej przeszłości Turcji jako szansę na rzeczywiste budowanie solidarności.