Stabilność progu fali V w badaniu ABR w trakcie wczesnej diagnostyki słuchu u dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu

Wstęp: Kiedy dowiadujemy się, że „mały” pacjent ma problemy ze słuchem, interesuje nas przede wszystkim to, na jakim poziomie znajduje się jego próg słyszenia. Wiedzę tę w 1. roku życia dziecka możemy uzyskać jedynie za pomocą słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ang. Auditory Brainstem Response; ABR). Kolejne badania kontrolne, w szczególności u dzieci z wybranych w niniejszej pracy grup ryzyka ubytku słuchu, pokazują, iż uzyskane wyniki bywają zmienne. Fluktuacyjny charakter rezultatów manifestuje się niestabilnością progu fali V w kolejnych okresach diagnostycznych. Taka zmienność niejednokrotnie jest przyczyną opóźnienia wdrożenia właściwego postępowania. Znajomość odmienności zachowania progu fali V, występujących w poszczególnych grupach ryzyka ubytku słuchu, pozwala właściwie interpretować uzyskane rezultaty, a co za tym idzie – podjąć skuteczne działania terapeutyczne. Cel: Celem pracy jest analiza stabilności progu fali V w trakcie 1. roku życia dzieci z wybranych grup ryzyka wrodzonych zaburzeń słuchu. Materiał i metoda: W latach 2015–2016 w ośrodku referencyjnym uczestniczącym w Powszechnym Programie Przesiewowych Badań Słuchu Noworodków przebadano 2114 dzieci. Analizie retrospektywnej poddano wyniki badań 250 z nich. Dodatkowo utworzono cztery grupy „małych” pacjentów, u których w praktyce diagnostycznej obserwowano zmienne rezultaty progu fali V: (1) dzieci z zespołem Downa, (2) dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego, (3) dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej, (4) dzieci z wrodzoną cytomegalią. Analizowano wyniki badań uzyskanych podczas 1. roku życia dziecka, podzielonego na cztery okresy diagnostyczne. Wyniki: Największy odsetek braku stabilności w wyznaczanym progu fali V pomiędzy poszczególnymi okresami diagnostycznymi występował w grupie dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej. W grupie dzieci z zespołem Downa zaobserwowano, iż niestabilność wyników badań ABR maleje w czasie. W grupie dzieci z innymi chorobami lub uszkodzeniem układu nerwowego najwyższy odsetek braku stabilnych progów fali V w badaniu ABR zaobserwowano pomiędzy I i II, jak również pomiędzy I i IV okresem diagnostycznym. Natomiast w grupie dzieci z wrodzoną cytomegalią zauważono dosyć niski odsetek niestabilności wyników. Wnioski: (1) Chociaż badanie ABR stanowi standard diagnostyczny, to w szczególnych grupach pacjentów badanie to obarczone jest wysoką zmiennością wyników pomiarowych w kolejnych okresach diagnostycznych. Taką grupą pacjentów są dzieci z rozszczepem podniebienia lub podniebienia i wargi górnej, dlatego też należy na to zwrócić szczególną uwagę w planowaniu leczenia; (2) W wybranych grupach ryzyka utraty słuchu ze względu na wysoki odsetek dzieci z zaburzeniami słyszenia (70%) potwierdzono słuszność wykonywania badań przesiewowych słuchu noworodków.