Syndrom Piotrusia Pana jako przyczyna psychiczna niezdolności do małżeństwa w praktyce Sądu Metropolitalnego w Lublinie

Osoba dotknięta syndromem Piotrusia Pana może bardzo dobrze radzić sobie na polu zawodowym, piąć się po szczeblach kariery, być osobą towarzyską i lubianą, a więc z pozoru być dobrym mężem lub żoną, ale realizując tylko nieistotne z prawnego punktu widzenia obowiązki małżeńskie, nadal będzie niezdolna do ważnego zawarcia małżeństwa. Do istotnych obowiązków małżeńskich należy zaś zaliczyć te, które warunkują realizację bonum prolis i bonum coniugum. Piotruś Pan nie jest zdolny do budowania wspólnoty małżeńskiej, dążenia do dobra potomstwa, poświęceń, wzięcia odpowiedzialności materialnej za założoną rodzinę, nie traktuje małżeństwa jako trwałego i dozgonnego przymierza. Osoba taka nie jest zdolna do podjęcia i wypełnienia istotnych obowiązków małżeńskich, ponieważ stopień jej dojrzałości okazuje się niewystarczający, nawet pomimo osiągnięcia odpowiedniego wieku. Żyjąc beztrosko, Piotruś Pan potrzebuje opieki i pełnej akceptacji innej osoby, ale bez stawiania mu wymagań.

A person affected by the Peter Pan syndrome can do very well in the professional life by climbing up the career ladder, being a well-liked person, and thus becoming a seemingly good husband or wife. However, when fulfilling merely the marital obligations that are legally insignificant, he or she will still be unable to conclude a valid marriage. Essential marital obligations include those that determine the implementation of bonum prolis and bonum coniugum. A Peter Pan is not able to build a marital community, strive for the good of the offspring, make sacrifices or take material responsibility for the established family. Such a person does not treat marriage as a permanent and undying covenant, nor is able to face and fulfill important marital duties because its maturity is not adequate, despite being of proper age. While living carefree, it is Peter Pan who needs care and full acceptance of another person, yet with no demands.